-
1 wypraw|ić
pf — wypraw|iać1 impf Ⅰ vt 1. (wysłać) to send- wyprawić dziecko do drugiego pokoju to send a child to another room- latem zawsze wyprawiali dzieci do dziadków in summer they always sent their children to stay with their grandparents- książę wyprawił posłańca z listem do klasztoru the prince dispatched a messenger with a letter to the monastery2. (urządzić) to give, to hold [przyjęcie, ucztę, bal] 3. Techn. to tan [skórę] Ⅱ wyprawić się — wyprawiać się to set off, to set out- wyprawić się w góry to set off for the mountains- wyprawić się na wycieczkę to set out on an excursion- może tak wyprawilibyśmy się kiedyś na dziki? what about going boar-hunting one day?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypraw|ić
Перевод: с польского на английский
с английского на польский- С английского на:
- Польский
- С польского на:
- Английский
